ماجرای تعمیر قبر حضرت رقیه سلام الله علیها

عالم جلیل ، شیخ محمد علی شامی که از جملهعلما و محصلین نجف اشرف است به حقیر فرمود : جدّ امی بلاواسطه من ، جناب آقا سید ابراهیمدمشقی، که نسبش منتهی می‌شود به سید مرتضی علم الهدی و سن شریفش از نود افزون بودهو بسیار شریف و محترم بودند ، سه دختر داشتند و اولاد ذکور نداشتند .

شبی دختر بزرگ ایشان جناب رقیه بنت الحسین(ع)را در خواب دید که فرمود به پدرت بگو به والی بگوید میان قبر ولحد من آب افتاده ، وبدن من در اذیت است؛ بیاید و قبر و لحد مرا تعمیر کند .

دخترش به سید عرض کرد، و سید از ترس حضرتاهل تسنن به خواب ترتیب اثری ندارد . شب دوم ، دختر وسطی سید باز همین خواب را دید. به پدر گفت، و او همچنان ترتیب اثری نداد . شب سوم، دختر کوچکتر سید همین خواب رادید و به پدر گفت، ایضا ترتیب اثری ندارد . شب چهارم، خود سید، مخدره را در خواب دیدکه به طریق عتاب فرمودن:« چرا والی را خبردار نکردی؟!»

ماجرای تعمیر قبر حضرت رقیه سلام الله علیها

مرحوم آیه الله حاج میرزا هاشم خراسانی‌(متوفای سال‌1352 هجری قمری‌) در منتخب التواریخ می‌نویسد :

عالم جلیل ، شیخ محمد علی شامی که از جملهعلما و محصلین نجف اشرف است به حقیر فرمود : جدّ امی بلاواسطه من ، جناب آقا سید ابراهیمدمشقی، که نسبش منتهی می‌شود به سید مرتضی علم الهدی و سن شریفش از نود افزون بودهو بسیار شریف و محترم بودند ، سه دختر داشتند و اولاد ذکور نداشتند .

شبی دختر بزرگ ایشان جناب رقیه بنت الحسین(ع)را در خواب دید که فرمود به پدرت بگو به والی بگوید میان قبر ولحد من آب افتاده ، وبدن من در اذیت است؛ بیاید و قبر و لحد مرا تعمیر کند .

دخترش به سید عرض کرد، و سید از ترس حضرتاهل تسنن به خواب ترتیب اثری ندارد . شب دوم ، دختر وسطی سید باز همین خواب را دید. به پدر گفت، و او همچنان ترتیب اثری نداد . شب سوم، دختر کوچکتر سید همین خواب رادید و به پدر گفت، ایضا ترتیب اثری ندارد . شب چهارم، خود سید، مخدره را در خواب دیدکه به طریق عتاب فرمودن:« چرا والی را خبردار نکردی؟!»

صبح سید نزد والی شام رفت وخوابش را برایوالی شام نقل کرد. والی امر کرد علما و صلحای شام، از سنی و شیعه، بروند و غسل کنندو لباسهای نظیف در بر کنند، آنگاه به دست هر کسی قفل درب حرم مقدس باز شد همان کس برودو قبر مقدس او را نبش کند و جسد مطهرش را بیرون بیاورد تا قبر مطهر را تعمیر کنند.

بزرگان و صلحای شیعه و سنی، در کمال آدابغسل نموده و لباس نظیف در بر کردند . قفل به دست هیچ یک باز نشد مگر به دست مرحوم سیدابراهیم . بعد هم که به حرم مشرف شدند، هر کس کلنگ بر قبر می‌زد کارگر نمی‌شد تا آنکهسید مزبور کلنگ را گرفت و بر زمین زد و قبر کنده شد . بعد حرم را خلوت کردند و لحدرا شکافتند، دیدن بدن نازنین مخدره میان لحد قرار دارد، و کفن آن مخدره مکرمه صحیحو سالم می‌باشد، لکن آب زیادی میان لحد جمع شده است .

سید بدن شریف مخدره را از میان لحد بیرونآورده بر روی زانوی خود نهاد و سه روز همین قسم بالای زانوی خود نگه داشت و متصل گریهمی‌کرد تا آنکه لحد مخدره را از بنیاد تعمیر کردند. اوقات نماز که می‌شد سید بدن مخدرهرا بر بالای شیء نظیفی می‌گذاشت و نماز می‌گزارد. بعد از فراغ باز بر می‌داشت و برزانو می‌نهاد تا آنکه از تعمیر قبر و لحد فارغ شدند . سید بدن مخدره را دفن کرد و ازکرامت این مخدره در این سه روز سید نه محتاج به غذا شدند و نه محتاج آب و نه محتاجبه تجدید وضو . بعد که خواست مخدره را دفن کند سید دعا کرد خداوند پسری به او مرحمتفرمود مسمی به سید مصطفی.

در پایان، والی تفصیل ماجرا را به سلطانعبدالحمید عصمانی نوشت، و او هم تولیت زینیه و مرقد شریف رقیه و مرقد شریف ام کلثومو سکینه را به سید واگذار نمود و فعالا هم آقای حاج سید عباس پسر آقا سید مصطفی پسرسید ابراهیم سابق الذکر متصدی تولیت این اماکن شریفه است .

آیه الله حاج میرزا هاشم خراسانی سپس می‌گوید: گویا این قضیه در حدود سنه هزار و دویست و هشتاد اتفاق افتاده است .

مرحوم آیت‌الله سید هادی خراسانی نیز درکتاب معجزات و کرامات ماجرایی را نقل می‌کند که موید قضیه فوق است . وی می‌نویسد:

روی پشت بام خوابیده بودیم که ناگهان ماردست یکی از خویشان ما را گزید. وی مدتی مداوا کرد ولی سود نبخشید. آخر الامر جوانیبه نام سید عبدالامیر نزد ما آمد و گفت : کجای دست او را مارگزیده‌است ؟ چون محل مارزدگیرا به او نشان داد، بلافاصله دستی به آن موضع زد و بکلی محل درد خوب شد. سپس گفت مننه دعایی دارم و نه دوایی؛ فقط کرامتی است که از اجداد ما به ما رسیده است : هر سمیکه از زنبور یا عقرب یا مار باشد اگر آب دهان یا انگشت به آن بگذاریم خوب می‌شود .جهتش نیز این است که جد ما، در شام موقعی که آب به قبر شریف حضرت رقیه افتاد جسد حضرترقیه(ع) را سه روز روی دست گرفت تا قبر شریف را تعمیر کردند، و ازآنجا این اثر در خودواولاش نسل بعد نسل مانده است.

مرقدی که داستان شگفت فوق در ارتباط با‌آن رخ داده است، سابقه بنای ‌آن دست کم به سیصد و اند سال پیش از آن تاریخ ( یعنیحدود 4 قرن ونیم پیش از زمان حاضر) باز می‌گردد .

عبدالوهاب بن احمد شافعی مصری، مشهور بهشعرانی (متوفی به سال973 ق)، در کتاب المنن ، باب دهم، نقل می‌کند:

نزدیک مسجد جامع دمشق، بقعه و مرقدی وجوددارد که به مرقد حضرت رقیه(ع) دختر امام حسین(ع) معروف است. بر روی سنگی واقع در درگاهاین مرقد، چنین نوشته‌است :

هذا البیت بقعه شرفت بال النبی‌(ع) و بنتالحسین الشهید، رقیه (ع) ( این خانه مکانی است که به ورود آل پیامبر (ص) و دختر امامحسین(ع)، حضرت رقیه(ع) شرافت یافته‌است.)

مرقد مطهر این دختر مظلومه، در قرون اخیربارها تعمیر شده است، یک بار در سال 1280 هـ .ق به دست یکی از سادات محترم به نام سیدمرتضی که داستان آن در بخش اول این کتاب ذکر گردیده‌است . و آخرین تعمیر آن قبل ازسالهای اخیر نیز به وسیله میرزا علی اصغر خان اتابک امین السلطان صدر اعظم ایران درسال 1323 هـ. ق انجام گرفته‌ است، در مورد تعمیر اخیر، مرحوم علامه سید محسن امین عاملیمتوفای 1371 هـ. ق، اشعاری سروده که بر بالای درب مرقد حضرت رقیه(ع) نقش شده‌است واز جمله آنها این دو بیت است، که خود او در اعیان الشیعه نقل می‌کند و بیت آخر، مادهتاریخ تعمیر مرقد این مظلومه است.

له‌ ذو الرتبه العلیا علی

و قد ارختها تزهو بناء

وزیر الصدر فی ایران جدد

بقبر رقیه من آل احمد

در این اواخر، به علت کثرت توجه علاقمندانخاندان اهلی بیت(ع) به قبر این دختر معصومه و کوچکی محل و گنجایش نداشتن آن برای زایرین،مرحوم مغفور حاج شیخ نصرالله خلخالی درصدد بر‌آمد که حرم مخدره را توسعه دهد و بدینمنظور با کمک عده‌ای از نیکوکاران ومحبان این خاندان، خانه‌های اطراف حرم را خریداریکرد. ولی به خاطر تعصبهای جاهلانه و طمعکاریهای مغرضانه، جمعی از صاحبان خانه‌ها ازتخلیه بیوت خودداری کردند. از آنجا که بنای ساختمان جدید به منظور تاسیس یک محل عبادیبود، متصدیان امر نمی‌خواستند متوسل به زور شوند، با اینکه شرعا چنین حقی را داشتند،لذا تخلیه و تخریب کامل خانه‌های اطراف چندین سال به طول انجامید و چشم علاقمندان ومشتاقان به انتظار بود تا آنکه بحمدالله در نتیجه مساعی و بذل و بخشش بی دریغ بانیانو متصدیان، که اضعاف و مضاعف قیمت استحقاقی را به صاحبان خانه‌ها پرداخت کردند، درتاریخ1364 هـ.ش برابر 1984 میلادی با حضور بعضی از مسئولین و مقامات دولتی سوریه وجمعی از علما و روحانیون رسما شروع به ساختمان شد . ضمنا برای اطمینان بیشتر از استحکامبنا مسیر رودخانه‌ای را که در داخل بنای فعلی بود هرچند قبلا تغییر داده‌ بودندف بهطور کلی از ساختمان حرم بیرون بردند، و این تغییر تقریبا پنج ماه به طور انجامید. سپسشروع به پی‌ریزی بنای جدید حرم گردید.

مجموع مساحت ساختمان تقریبا 4500 متر مربعاست که 600 متر مربع تقریبی از این مساحت فضای باز، و باقی زیر بناست. در قسمت جنوبیساختمان، مسجدی به وسعت 800 متر مربع (20×40) ساخته شده‌است که وسعت حرم ورواقهایشدر بنای جدید تقریبا 2600 متر مربع خواهد بود . خداوند به بانیانش جزای خیر عنایت فرماید.

[1] - احتمال دارد که این عمل والی برایتجربه صحت خواب نیز بوده است .

[2] - منتخب التواریخ، حاج میرزا هاشم خراسانی، چاپ و انتشارات علمیه اسلامیه، ص 388 ، باب ششم.

[3] - کرامات و معجزات خراسانی ص9.

[4] - سرگذشت جانسوز حضرت رقیه(ع) ص 53، به نقل از معالی السبطین.

سایت اطلاع رسانی حضرت رقیه سلام الله علیها